ყოველწლიურად ვირჩევთ ქვეყნის, პლანეტის, სამყაროს ყველაზე სექსუალურ და ლამაზ ქალს, მაგრამ ეს ყველაფერი ხშირად გვავიწყდება. მონიკა ბელუჩის მარადიული სილამაზე კი თაობებს აღაფრთოვანებს. ესაა გამორჩეული გარეგნობა, მიმზიდველობა და ხიბლი, რომელიც მთავარ საჩუქრად და ამავდროულად, დრამად იქცა მის ცხოვრებაში.
„თორმეტი წლის ვიყავი, როცა პირველად ვნახე. მიუხედავად იმისა, რომ ასაკთან ერთად მეხსიერების სიცხადე დავკარგე, ეს შეხვედრა მკაფიოდ მახსოვს. იმ დღეს მუსოლინმა ომი გამოუცხადა დიდ ბრიტანეთსა და საფრანგეთს, მე კიდევ ჩემი პირველი ველოსიპედი მიყიდეს.
ალბათ, ამ სიტყვებს ახსნაც არ სჭირდება. ჩემს თვალწინ ცოცხლდება კადრები: ბიჭები იყინებიან და ველოსიპედებს გვერდით აყენებენ, კაცები კისერს ატრიალებენ, უკან ბრუნდებიან, ქალები იღებენ ყველაზე ავისმომასწავებელ ნაღმს და ლოცულობენ, რომ ეს წამები უფრო სწრაფად გაფრინდეს. ის მიდის – მალენა.“
ამავე სახელწოდების ფილმის რეჟისორმა ჯუზეპე ტორნატორემ მთავარი გმირი სოფი ლორენის დახმარებით ნახა. სანამ სცენარისტი გაშმაგებული აწყობდა შემდეგ კასტინგს, სადღაც, შორს იყო ის, ვინც ქალღმერთის როლისთვის იყო დაბადებული.
მონიკა ბელუჩი არ თამაშობდა მალენას – ის ის იყო. როდესაც მომავალი ვარსკვლავი 12 წლის გახდა, ცხოვრების სასტიკი კასტინგი გაიარა. თანაკლასელები დასცინოდნენ, რადგან მისი არაამქვეყნიური სილამაზის შურდათ. ხოლო, მამაკაცები პირდაპირ ქუჩაში სთავაზობდნენ უხამს წინადადებას. ზოგიერთი კი ქუჩიდან ცდილობდა მის მოტაცებას. სწორედ ამის გამო, საშუალო სკოლის ასაკიდან ის ქუჩაში თითქმის აღარ გამოდიოდა.
თუმცა, არც სახლში ჰქონია სიმშვიდე. შურიანი მეზობლები არც ერთ დეტალს ტოვებდნენ კრიტიკის გარეშე, გოგონას ეშმაკს უწოდებდნენ და ლანძღავდნენ. ასე მალავდა თავის ცელქ კულულებს ზუსტად იქამდე, სანამ პარიზში არ წავიდა და მეზობლებისგან განსხვავებით, ფოტოგრაფებმა და მხატვრებმა არ დააფასეს. იქამდე კი მას ძალიან უჭირდა.
მეშიდე კლასში იყო, როდესაც ბავშვები მასწავლებელმა კლასში მარტო დატოვა. მონიკა მათგან მოშორებით იჯდა და ჩაფიქრებული იყო. ხოლო, კლასელებმა გადაწყვიტეს, შეშის ღუმელში მონეტა გაეცხელებინათ და გოგონაზე ნიშანი დაესვათ. გაკოჭეს, ხელში აიყვანეს და ის იყო, გახურებული მონეტა სახეზე უნდა მიედოთ, მასწავლებელი კლასში შევიდა და მის დასახმარებლად გაემართა.
სამწუხაროდ, სკოლაში დამცირებები ამით არ დასრულებულა. რაც უფრო იზრდებოდა და მშვენდებოდა, რაც უფრო მეტი ადამიანის ყურადღებას იპყრობდა, მით უფრო შურით ივსებოდნენ თანაკლასელი გოგონები და შანსს არ უშვებდნენ ხელიდან, დაემცირებინათ და ფიზიკური შეურაცხყოფაც კი მიეყენებინათ.
“როდესაც მონიკა მოზარდი იყო, ნებისმიერ კაფეში, სადაც შედიოდა მიმტანები და ობიექტის მფლობელები უფასოდ სთავაზობდნენ სასურველ კერძებს.“ – თქვეს მისმა მშობლებმა ერთ-ერთ ინტერვიუში. მილიონობით ლარსა და უზრუნველ ცხოვრებას ჰპირდებოდნენ, თავად მონიკა კი თვლიდა, რომ მამაკაცებისთვის მხოლოდ სურვილის ობიექტი იყო. ვერ ენდობოდა ვერც მეზობლებს, ვერც მაღაზიის გამყიდველს, ვერც მასწავლებელს.
მონიკას მშობლები დიდი ხნის განმავლობაში ელოდნენ, ამიტომაც გოგონას დაბადება მათ ცხოვრებაში ნამდვილი სასწაული იყო. მხარს უჭერდნენ და ძალიან უყვარდათ. თავად ახალგაზრდა ბელუჩის კი რაც არ უნდა ჩაეცვა, ყოველთვის გამოიყურებოდა ღვთაებრივად და წარმოუდგენლად მაცდუნებლად.
